In een van de gemeenten waar ik wekelijks de orgeltoetsen mag beroeren, zingt men de psalmen in de berijming van 1968. Onlangs stond Psalm 150 centraal. We zongen aan het begin van de dienst de beide verzen in deze berijming, na de preek zongen we van deze psalm de berijming van de Lutherse predikant ds. Hans Mudde en als slotlied Geprezen zij God, de Nederlandse versie van de op psalm 150 gebaseerde Engelse hymn O praise ye the Lord.
Als lied na de Schriftlezing stond psalm 150 vers 2 vermeld in de oude berijming. Voor deze gemeente een opmerkelijke keuze: men zingt daar al sinds mensenheugenis uit het Liedboek en uit de nieuwe berijming. De orde van dienst was al ruim van tevoren gereed. In de voorbereiding heb ik voorgesteld dat ene psalmvers in de oude berijming te zingen, op de manier zoals men het allang niet meer doet: wel ritmisch, maar mét verhogingen aan het eind van de regels 1, 2, 6 en 7, en mét rusten na regel 1 en 3. Want die verhogingen en die rusten staan er in de Liedboekversie (en ook in Weerklank) niet meer. Op de schermen verscheen het vers in de notatie uit een oud psalmboek, waarin die verhogingen en die rusten daadwerkelijk zijn genoteerd.
"*" geeft vereiste velden aan